لینک دانلود
درخرابات غمت مهمانیم کن یا حسین
درمنای عشقِ خود قر بانیم کن یا حسین
بوذَر و عَمّار بر یاران تو حَسرت خورند
آشنا با خَصلت سلما نیم کن یا حسین
طفل نوآموز کوی توست افلاطون عقل
حکمت اندوز ره لقمانیم کن یا حسین
طاق آبروی تو محرابِ نمازِ عاشق است
مست مست از نشئه ی انسانیم کن یاحسین
غیر از آزادی نباشد بلبلان را آرزو
مرغ دل پرواز ده روحانیم کن یا حسین
جان فدای نام تو ای قاری برنی عیان
با وَلای حیدری قرآنیم کن یا حسین
ای جمال حق هویدا گشته از سیمای تو
در حریم کربلا مهمانیم کن یا حسین
بی سر وسامان عشق توست شیخ بینوا
در محیطِ مَعرفت عمّانیم کن یا حسین
محمد جان عالم بود وروح پیکرش زهراست علی شاهنشه مردان وتاج وافسرش زهراست
علی فرمانروای ملک ایمان بود ومی دانست که تا سر حد جانبازی یل همسنگرش زهراست
خدا هم از رضای فاطمه خشنود می گردد خوشا آنکس که مولایش علی وسرورش زهراست
عطا فرموده احمد راخدا بسیار نعمت ها ولیکن خیر بی پایان که باشد کوثرش زهراست
از آن روزی که شمع دلفروز خانه شد خاموش علی هرشب چراغ قبرپاک همسرش زهراست
اگر چه فاطمه ام ابیها بود وبی مانند حسن هر روز میبیند کهزینب خواهرش زهراست
سر وجان هممه عالم فدای سرو دلجویی که از سرتا قدم یکسر شبیه مادرش زهراست
چو فردا شیخ می خواند کتاب خویش میبیند بودنام علی عنوان ومهردفترش زهراست
نخل شکر بار کجامی روی؟ شاهد بازار کجا می روی ؟
حسن تو را یوسف مصر یقین هست خرید ار کجا می روی؟
لعل لبت چون رطب است ای نگار موقع افطارکجامی روی؟
سجده به پیش توبرد مهروماه ای بت فرخار کجامی روی ؟
چشم بدت دور سهیل یمن توبه شب تارکجا می روی؟
ای همه کردارتوسحرحلال هرسحر ای یار کجا می روی ؟
تشنه ی تیغ تو سر عاشقان از پی پیکار کجا می روی ؟
شام جهان راسحری نیست؟هست مظهر انوار کجا می روی ؟
جان به لبم آمده تا روز وصل درشب دیدار کجا می روی ؟
ای تو طبیب دل پردرد شیخ از بر بیمار کجا می روی؟
به عالم سروری چون مرتضی نیست
چواوشاهی به ملک لا فتی نیست
مرا نام علی برلب مدام اســــــــت
که ذکری غیرازاین یاد خدانیست
همه قرآ ن بود وصــــــــف جما لش
ولیکن لایق اوهـَـــــل اتی نیست
مه وخورشید نوری از رخ اوســــــت
جزاو آئینه ای ایزد نما نیســــــــت
مرا حب علـــــــــی آب حیات است
که بی این مایه چیزی رابقا نیست
علی بحری است پر مرجان ولوء لوء
بجز با ساحلش کس آشنا نیست
خم هستی ازاو درجوشـــــــــش آمد
به عالم غیر حبش کیمـــیا نیـــست
به کعبه چشم حق بین کرد روشن
کسی را غیر او این ادعا نیست
خدا فرموده بر او اقتدا کـــــــــــن
جزاو اهــــل هدا را مقتــــدا نیست
شه جم جاه و سلطان خــــرد اوســــت
دراین دریاچوحیـدر ناخدا نیســــت
کنار نام پاک حــــــــــی سبحـــــان
بجز نامش به آیه ی قل کفی نیست
فدای تربتش جان دو عالم
که غیر از مرقش د ارالشفا نیست
خدا فرمود ه بر او اقتدا کن
جز او اهل هدا را مقتدا نیست
شه جم جاه و سلطان خرد اوست
دراین دریا چو حید ر نا خدا نیست
بود او و ا لی ملک حقیقت
جزاو اهل صفا را مقتد ا نیست
یقین دان صاحب فردوس مولاســــت
درش را غیر نام او صــــدا نیست
نداند قدر او جز ذات بی چـــــــــون
جزاو کس جان جان مصطفی نیست
همه آفاق گردیدم ، بدیـــــــــدم
بجز دست علـــی مشکل گشا نیست
ازاو اخلا ص ورحمت باید آموخت
که با عَمرَوش تنازع از هوا نیست
بده ساقی می از خم ولایش
که جز این باده ی دیگر روا نیست
علــــی باشد ولی مطلق حــــــق
علی باحق بود حق زاوجدا نیست
چنان مداح خاکــــش بر دهــــن باد
که شعرش مدحت شیر خدا نیست
زسرمستان عالــَــــم وصف او پرس
یقین در گفته ی مستان خطا نیست
منم درویش و سلطان کـــــرم اوست
بجز او بر کسم هیچ التجا نیســـــت
مرا از عشق برلب این سخن رفت
سزاوارش کلام نا رســـــــا نیست
برو شیخا گدای حضرتش باش
که بردرگاه این شه یک گدا نیست
باد صبا می وزد از کوی تو جان به تن مرده دهد بوی تو
سرووگل وسنبل وبید وچمن زنده شده از رایحه ی موی تو
دل هوس باغ وچمن کی کند بنگر ار گلشن مینوی تو
از نفس توست جهان پایدار عشق وخرد محو دو ابروی تو
دیده به هر سو نگرد بنگر د جلوه ای از قامت دلجوی تو
هیچ ندارد ز خودش اختیار هر که شود غرق به آموی تو
مرغ دل شیخ رها گر کنی پربکشد ای مه من سوی تو
